กลวิธีกำหนดลมหายใจ

สำหรับชาวพุทธที่ฝึกสติโดยการเดินจงกรม และกำหนดลมหายใจขณะที่เดินไปด้วยนั้น โดยกำหนดลมหายใจเข้าออกให้มีสติอยู่ตลอดเวลา การฝึกทำในลักษณะที่ซ้ำเลียนแบบ เช่น เมื่อหายใจออกยาว ก็รู้สึกตัวทั่วถึงว่าเราหายใจออกยาว ต่อไปก็ ใช้คำแบนแบบว่าเมื่อหายใจเข้ายาว ก็รู้สึกตัวทั่วถึงว่าหายใจเข้ายาว

ต่อไปก็สลับมาที่หายใจสั้นออก แล้ว กำหนดสติที่หายใจสั้นเข้า เป็นเช่นนี้ไปเรื่อยๆ จนจิตรำงับเกิดความสงบมีสมาธิ  ในขั้นต่อไปนั้นนอกจากให้สติควบคุมที่ลมหายใจแล้วยังกำหนดสติไปยังการทำร่างกาย..ขณะที่หายใจออกปรือหายใจเข้า เป็นต้น